INIKAH PERSAHABATAN?

           Awak awak.. ingat tak masa kita kenal mula-mula.. kita selalu duduk belakang dalam kelas.. awak ingat tak masa kita mula start menyembang.. bukan main kenalkan diri gelak-gelak malu-malu sebab baru kenal.. lepastu kan awak ingat tak masa kita da rapat.. awak ingat tak?? kita ke sana sini semua sama sama awak.. kalau apa-apa jadi mesti kita cerita sama-sama.. saya cerita masalah saya , awak cerita masalah awak.. best giler kot masa tu... kita gelak sama-sama.. kalau saya sedih awak tenangkan kita, awak bagi cadangan buat macam ni macam tu. saya buat taw.. saya buat..semua sebab saya percaya dekat awak.

        Tapikan awak.. makin lama tiba-tiba awak jauhkan diri.. kenapa awak.. besar sangat ke silap saya awak?? apa yang buat awak tak puas hati dengan saya?? apa buat awak terasa hati dengan saya?? apa saya cakap yang buat awak jadi macam ni?? awak terasa dengan kata-kata saya?? awak tak boleh terima saya cerita pasal diri saya yang kebetulan sama dengan awak?? awak marah kenapa masa tu jugak saya kene bercerita?? sebab tu ke awak??

        Kalau betul kenapa tak beritahu depan depan je awak? Kenapa biar saya tertanya-tanya? Kenapa biar saya rasa bersalah sendiri? Kenapa awak tak ada rasa nak beri penjelasan? Kenapa awak pergi macam tu je?? Awak ingat saya ada kuasa nak tahu perasaan orang ni semua?? Awak ingat saya tak kisah ke awak menyendiri tanpa berita tanpa gelak tawa tanpa senyuman untuk saya?? Awak ingat saya pun bahagia awak pergi macam tu??

      Awak saya ada rasa hati lagi taw.. mungkin awak tengok saya jenis tak kesah..tapi dalam hati ni awak tau tak saya RISAU?? saya kisah sangat perkara yang melibatkan saya ni tau..Awak pernah terfikir?? mesti tak kan.. saya kenal awak.. awak tu bukan jenis kisah pasal orang.. bak kata awak " dia tak nak layan dah lah , ada aku heran " waahhh... awak taw saya pun pernah cakap macam tu... awak taw apa saya rasa lepas tu?? awak taw saya sedih... awak taw saya kecewa kawan yang selama ni bersama tiba-tiba pergi macam tu jek.

       Awak taw saya ni orangnya jenis sayangkan persahabatan.. awak taw?? awak tak taw kan.. yes saya teringatkan awak awak semua ni... awak taw saya rindu awak semua.. awak taw saya rindu sangat sampai boleh nangis?? awak paham rindu saya macam mana??? aahh lagi sekali mesti tak taw.. well.. saya kan jenis forever alone cengitu... tu yang korang nampak.. haaiihhh... takpelah awak. dah itu je yang mampu untuk kita..saya pun taw semua dah sibuk..lepas ni lagi sibuk dengan kerja..tak apelah awak.. saya terima.. takpelah awak saya paham.. takpelah awak.. saya nampak kesibukan tu...

    Sekeras mana hati saya marah, geram, benci, saya masih rindukan awak awak semua.Saya harap awak berjaya dalam apa jua awak semua buat.. awak memang akan lupakan saya, saya yakin tu.. tapi 1 je saya boleh bagitau.. tak pernah saya akan melupakan semua kenangan pahit manis kita bersama... saya takkan akan lupakan awak awak semua...

ni lecturer aku saje je letak 

takde kaitan pun dengan cerita merapu dia atas.. ahahaha.. rindu dia jek 

(>_<)

thanks for reading guys

xoxo

p/s cerita di atas banyak ditokok tambah.. menulis hanya sebagai peneman kebosanan..